JAK PRZYGOTOWAĆ SIĘ NA PÓJŚCIE DZIECKA DO PRZEDSZKOLA

3 tygodnie temu

JAK PRZYGOTOWAĆ SIĘ NA PÓJŚCIE DZIECKA DO PRZEDSZKOLA:

Zacznij od siebie!To często Rodzice (szczególnie Mamy) mają z tym największy problem. Pomimo tego, iż z całą pewnością kochasz swoje dziecko najbardziej na świecie i nikt tego nie zastąpi, to my naprawdę znamy się na dzieciach! Właśnie dlatego, że je kochasz, musisz je wypuścić spod matczynych skrzydeł. Oswój się z sytuacją. Wytłumacz sobie, że to kolejny bardzo ważny etap życia Twojego Skarba, a nie kara czy zrządzenie losu. Jeśli już się z tym samodzielnie uporasz, zacznij przygotowywać Dziecko. Nie wcześniej! Dziecku przyjdzie to zdecydowanie łatwiej :)

Mów Dziecku o przedszkolu jako o wspaniałym miejscu, do którego chodzą wybrańcy. Bo przecież nie każdy zasługuje na to, żeby tam chodzić, nie każdy jest taki dojrzały, bystry i godny podziwu. Przedszkole to miejsce tylko dla kogoś tak cudownego jak Twoje Dziecko. I tylko Dzieci świetnych Rodziców chodzą do przedszkola. Pozostałe nudzą się w domu. Przedstaw pójście do przedszkola jako nagrodę! Jeżeli nie wierzysz w to, wróć do punktu 1. Dzieci na kilometr wyczują nieszczerość.

Chodź na spacery w pobliże przedszkola. Oswój Dziecko z widokiem budynku. Mów o tym miejscu dużo i dobrze. Nie strasz przedszkolem!!!

Wspólnie wybierzcie kapcie do przedszkola (takie, które będzie umiało samodzielnie ubrać – nie wiązane). Doceń to, że Twoje Dziecko już tak wiele potrafi, nawet poprawnie ubrać kapcie. Jeśli jednak tak nie jest, dyskretnie pomóż, ćwiczcie i chwal za postępy.

Mów o pierwszym dniu w przedszkolu jak o fascynującym wydarzeniu, na które się czeka. Nie pokazuj swoich ewentualnych obaw. My naprawdę znamy się na tym, co robimy, pracujemy z zaangażowaniem i sercem. Tu nie ma „opiekunek” , a w pełni wykwalifikowani nauczyciele, którzy podczas 5 lat studiów zgłębiali tajniki bardzo wymagającej pracy z Dzieckiem. Każdy z nas ustawicznie się dokształca, by z Twoim Największym Skarbem pracować najlepiej, jak tylko się da!

Powiedz dziecku, że Ty nie zostajesz w przedszkolu, ale bardzo mu zazdrościsz tego, że Ono może tu być. Powiedz, że będą tam inne dzieci i pani, która już nie może się na nie doczekać, bo ma bardzo dużo pomysłów na wspaniałe zabawy. Powiedz też, że w czasie pobytu w przedszkolu wszystkie sprawy Twoja Pociecha „załatwia” z panią i potem Ci o tym opowie.

W szatni pożegnaj się szybko, daj buziaka i powiedz, kiedy będziesz (nie np. „o 12”, ale „zaraz po obiedzie”) – koniecznie dotrzymaj słowa! Nie mów, że zaraz będziesz, skoro wiesz, że to nie jest możliwe. Nie oszukuj własnego Dziecka! Przy rozstaniu mogą pojawić się łzy. To normalne i naprawdę wiemy, jak zaradzić dziecięcym łzom (ze swoimi musisz uporać się samodzielnie J). Przedłużanie pożegnania tylko pogarsza sytuację, bo Dziecko widzi Twój strach i boi się jeszcze bardziej, a przecież zupełnie nie ma czego (patrz punkt 2). Często po wejściu do sali łzy szybko wysychają. Nie martw się więc na zapas. My sobie naprawdę poradzimy. W pierwszych dniach twardo stąpający po ziemi Tatusiowie lepiej sprawdzają się w roli odprowadzającego…

Przy odbieraniu z przedszkola nie zarzucaj pytaniami, nie egzaminuj, ale cierpliwie wysłuchaj tego, co Dziecko chce ci powiedzieć. Bądź zaangażowany i poświeć Dziecku czas. Nie spiesz się! Te chwile się już nigdy nie powtórzą…

Przyprowadź kolejnego dnia, bo przecież – patrz punkt 2 i rób to systematycznie, nawet jeśli Dziecko początkowo przychodzi niechętnie. Na początku może tak być. „Chodzenie w kratkę” nie ułatwi sytuacji.

Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości lub pytania, porozmawiaj z nauczycielem, ale nigdy nie przy Dziecku. W domu też nie rozmawiaj przy Nim o ewentualnych obawach. Nawet małe Dzieci rozumieją więcej, niż nam się wydaje, a do tego mają fenomenalny słuch…

Dajcie sobie wspólnie czas. To zmiana całego Waszego dotychczasowego życia. Rozmawiaj z Dzieckiem, zapewniaj Je o swojej miłości, poświęcaj mu czas po przedszkolu.

Pamiętaj, że Dziecko chodzi do przedszkola, bo bardzo je kochasz i chcesz, by spotykało go tylko to, co najlepsze!!!

„Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć o tym,

jak żyć, co robić i jak postępować,

nauczyłem się w przedszkolu”

Robert Fulghum

opracowała:

mgr Jowita Wojcieszek

psycholog/neurologopeda